استفاده از جواهرات در دوران قدیم به معنای تراشیدن سنگ های گران بها و آویزان کردن آنها در گوشه لباس، کمربند و غلاف شمشیر جنگاوران بوده است. دستبند زنجیر مانند کلفتی که در قرن شانزدهم طراحی شد، اولین نمونه ای بود که به طراحی جواهرات امروزی شبیه بود. از زنجیر طلا علاوه بر زیور آلات در تهیه کیف و سنجاق سینه، قلاب کمربند و کلاه نیز استفاده می شد.

در گذشته از هنر ویترا (نقاشی روی شیشه) برای ساخت گردن بند استفاده می شده است. جورج راونسکرافت در سال 1670 در فرانسه از الماس بر روی انگشترها استفاده کرد که با استقبال فراوانی از سوی افراد طبقه اشراف مواجه شد.

کارلو جولیانی در ناپل ایتالیا، اوژینو فونتانی درفرانسه و تیفانی در نیویورک از دیگر کسانی بودند که شروع به طراحی زیور آلات با ویترا کردند. شکوفایی جواهرات در اروپا را باید ازقرن نوزدهم دانست.

پیوکاستلانی و میکل آنجلو کاتانی از نخستین کسانی بوند که در دهه اول قرن تمامی زیور آلات کلاسیک در اروپا جمع آوری کرده و به طراحی نمونه های جواهرات باستانی پرداختند. قرن 19، قرن ظهور سنگ سیاه در صنعت طلا و جواهر است و در اصل نماد میهن پرستی هستند.